
Polecamy
Auto na wodę już w Polsce !!!
Mamy już możliwość zakupu i montażu generatora HHO w Polsce !!!
Przedstawiamy samochody, które już jeżdżą po naszych drogach. Podajemy gdzie można kupić, za ile i warsztaty, które wykonują montaż instalacji HHO.
Poznaj samochody "made in China"
Chcesz zobaczyć czym będziesz jeździł za kilka lat? Odwiedź portal Auta z Chin. Opisy aut produkowanych w Chinach, mnóstwo zdjęć i ciekawostek związanych z chińskim rynkiem i jego europejskimi planami.
Szukasz kredytu na samochód?
Kredyt na auto kupione u dealera, w komisie, od osoby prywatnej lub sprowadzone z zagranicy. Bez zaświadczeń o dochodach. Do 20.000 zł gotówki do ręki na zakup auta za granicą lub w kraju.
Polecane książki
Renault Megane
Modele 1999-2002
Praca zbiorowa
Renault Clio II
Praca zbiorowa
Co może pójść nie tak?
Jeremy Clarkson
Jak kupić używany samochód?
Aleksander Sowa
Jazda polska
Kuba Bielak
Poznajemy samochód
Jacek Łęgiewicz
Samochody.
Najnowsze modele
Tony Lewin
Stephen Newbury
i inne niezbędne formularze
Strona główna >>> Katalog >>> Renault >>> Renault 11
Renault 11
Prace projektowe nad modelem, który przewidziany był na początek lat 80-tych, rozpoczęto w 1977 roku. W założeniach miał to być wygodny i funkcjonalny samochodu klasy kompaktowej, zapewniający ekonomiczną eksploatację.
We wrześniu 1981 roku podczas międzynarodowego salonu samochodowego we Frankfurcie zadebiutował sedan Renault 9. Samochód napędzany był silnikami benzynowymi 1.1 oraz 1.4, a później również z 54-konnym Dieslem 1.6. W przednim zawieszeniu zastosowano wahacze poprzeczne i kolumny McPhersona oraz stabilizator, z tyłu - wahacze wleczone, poprzeczne drążki skrętne i stabilizator.
Gdy pierwsze egzemplarze Renault 9 trafiły do salonów, kończyły się prace nad modelem z nadwoziem hatchback, noszącemu oznaczenie 11. Charakterystycznie przeszklone piąte drzwi nawiązywały do modelu coupe Renault Fuego. W odróżnieniu od modelu 9, hatchback posiadał 4 kwadratowe reflektory.
Wnętrze pojazdu było przestronne, a wygodne siedzenia sprawdzały się nawet na długich trasach. Dzielona w proporcjach 40/60 tylna kanapa dodatkowo zwiększała funkcjonalność pojazdu. Na większości rynków europejskich Renault 11 było oferowane w kilku wersjach z nadwoziem 3- lub 5-drzwiowym.



Podstawowa wersja TC wyposażona była w silnik o pojemności 1.1 litra i mocy 48 KM. Renault GTC napędzał motor 1.2/55 KM. W odmianach TL/GTL/TSE montowano dobrze znany zespół napędowy o pojemności 1397 ccm i mocy od 60 do 72 KM. Silniki te były proste w obsłudze i charakteryzowały się wysoką trwałością. Paryscy taksówkarze często przekraczali przebieg 500 tys. km bez poważnych awarii. Renault 11 aż do połowy lat 90. były także użytkowane przez francuską policję i żandarmerię.



Kierowcy docenili nie tylko walory eksploatacyjne modelu ale również niskie zużycie paliwa i niezłą dynamikę. Bazowy TC z silnikiem 1.1 (C1E) rozwijał prędkość 138 km/h, lecz auta zasilane jednostkami 1.7 osiągały już ponad 170 km/h. Już niedługo po premierze w salonach Renault oferowano 11 wersji w 5 poziomach wyposażenia. Podstawowe warianty kupowano zwykle jako wygodny samochód miejski, zaś wyższe wersje umożliwiały także odbywanie długich podróży w całkiem komfortowych warunkach. Od roku modelowego 84 wprowadzono całkiem nowy, 4-cylindrowy silnik F2N o pojemności 1721 ccm i mocy 82 KM. W 1984 roku wprowadzono silnik F3N z jednopunktowym wtryskiem paliwa. Gamę uzupełniała odmiana GTD z wolnossącym Dieslem o pojemności 1595 ccm i mocy 54 KM przy 4800 obr./min. Średnie zużycie paliwa wynosiło ok. 6,8 l/100 km, co jak na połowę lat 80., było świetnym wynikiem. Renault 11 GTD rozwijało prędkość maksymalną 148 km/h.



15 marca 1984 roku na salonie w Genewie debiutował flagowy model 11 Turbo z 3-drzwiowym nadwoziem. Był to przełom: pierwszy, nie licząc niszowego Renault 5 Turbo, produkowany w Europe seryjny samochód w segmencie kompaktów. Pod maską umieszczono 4-cylindrową jednostkę 1397 ccm. Dzięki zastosowaniu turbosprężarki silnik osiągał moc 105 KM, a pojazd rozpędzał się do 183 km/h.
W 1986 przeprowadzono lifting nadwozia Renault. Cztery prostokątne reflektory zastąpiono dwoma szerszymi. Zmodernizowano także wlot powietrza, wprowadzając atrapę z lakierowanym na kolor nadwozia elementem w jej górnej części. Wiele zmian wprowadzono także w kokpicie (nowa kierownica, wskaźnika paliwa) i wyposażeniu.
Na rynku europejskim Renault 11 oferowano do końca 1988 roku, gdy na rynku pojawił się następca - model 19. Produkcję Renault 11 Turbo kontynuowano jeszcze w pierwszej połowie 1989 roku. Po zakończeniu produkcji w Europie i USA montaż kontynuowano w kilku krajach Ameryki Południowej. W latach 1987-1995 Renault 11 produkowano także w fabryce OYAK-Renault w Bursie (Turcja). Ostatnie egzemplarze sprzedano tam w połowie 1996 roku.
Żródło, foto: materiały prasowe producenta